Frankfurter worstje

Nog bedankt voor jullie lieve reacties, doet ons goed in den vreemden.

Maandag een prachtige tocht gereden. 
Vertrokken uit Prenzlau en daar eerst nog even rondgereden. Ook dit is een Hanzestad waar nog een paar mooie oude gebouwen aan herinneren. Gebouwd in de zo typerende 'baksteen gothiek' waarbij de bakstenen gedeeltelijk geglazuurd zijn.
Onderweg verbazen we ons weer over de schoonheid van dit land. We verwachtten eigenlijk een veel grauwer en vlak land. Het is echter heel lieflijk en glooiend, wat het fietsen niet makkelijk maakt.
Onderweg rijden we langs veel kleine en grotere meren. Het is grotendeels 
een biosphaeren reservaat, we genieten ervan en alle kleine beestjes die er wonen, genieten van ons.
We rijden over wonderschone weggetjes, dijkjes eigenlijk, die dwars door moersgebieden voeren.
De inwendige mens voeden onderweg is nog niet zo makkelijk. Eenmaal kunnen we bij een camping een bakje koffie scoren en een ander moment kwamen we langs een tuin waar van alles aangeboden werd. We moesten daarvoor op een bel drukken en al snel verscheen een aardige mevrouw die broodjes met 'knackers' voor ons ging maken. We hebben daar heerlijk in het zonnetje (ja ja het was mooi weer!) op een ligstoel gelegen. Ze rekende vooroorlogse prijzen.
Onderweg werden we door tegenliggers gewaarschuwd voor 'loslopende honden'. Daar heeft vooral Paula geen goede ervaring mee, gezien het feit dat zij vorig jaar in Italië aangevallen werd door een grote herdershond. Daarom hebben we nu een pieper bij ons die honden afschrikt. Na gebruik van het ding, verdween de hond inderdaad.
Het laatste stukje van de route ging richting de Oder. We zoefden over een mooie asfaltwegen een paar km naar beneden .
In het dorpje Hohenwutzen vonden we een hotelletje. Eerst een biertje in de  zonnige biergarten, 's avonds daar een hapje. We waren de enige gasten die nacht. We vroegen ons af waarom we kamernummer 13 kregen?

Vandaag zijn we langs de Oder naar Frankfurt gereden. Het was een stuk minder afwisselend dan gisteren maar ook dit landschap is erg mooi. Lijkt wat op het Ijssellanschap maar dan veel breder. Het is in Duitsland een populaire fietsroute, de meesten gaan echter stroomafwaarts en wij gaan bijna als enige de andere kant op. Onderweg hebben we koffie met kuchen genomen op een eenvoudig terras waar we helemaal lek zijn geprikt door de muggen. Dat is een groot nadeel van het fietsen langs water. Het vinden van een geschikte lunch was veel moeilijker, pas na ruim 70 km konden we een Linsensuppe scoren met een apfelschorle. 
Om halfvijf kwamen we in Frankfurt aan na een afstand van 90 km te hebben afgelegd. Op een bankje langs de rivier waren we ons net aan het oriënteren waar we zouden overnachten toen een ouder echtpaar ons vroeg waar we naar toe wilden. Zij hebben ons naar een hotelletje verwezen wat achteraf ook in ons boekje staat. Vooral mevrouw was wel nieuwsgierig en wilde ook weten hoe het met onze nieuw koning gaat. Het hotelletje is zeer charmant, het zou zo in Frankrijk kunnen staan. Niet duur en zit vol met fietsers. 
We hebben vanavond lekker Italiaans gegeten in de stad. Verder hebben we niet veel van de stad kunnen zien. Frankfurt is ook een Hanzestad en is bekend van de Messe. Helaas is de stad grotendeels verwoest in de tweede Wereldoorlog en er staan nog maar een paar historische gebouwen zoals het Rathaus en de Marienkerk.
Morgen willen we nog over de brug naar Polen gaan, daar ligt het stadje Slubica.